Beweegblog #53 – Zitten we gevangen?

Met lede ogen zie ik dagelijks hoe vele kinderen naar de basisschool worden gebracht met de auto. Vanuit ons kantoor kijken we namelijk uit op de parkeerplaats. Een parkeerplaats die bewust is ingericht zodat men rond kan rijden. Een ‘kiss and ride’, noemen ze het. Het is veiliger. Dat snap ik ook wel. Maar het is voor mij wel één van de schrijnende voorbeelden van een samenleving die steeds minder beweegt en structureel ongezonde keuzes maakt. Die keuzes maken we onbewust. Het is een trend, waarvan ik me telkens afvraag hoe we die kunnen keren.

Een nieuw rapport van de Nederlandse Sportraad bevestigd wat ik zie. Met termen als ‘schrikbarend’, ‘een stille ramp’ en ‘een veelkoppig monster’ wordt de beweegarmoede in onze huidige samenleving omschreven. We bewegen te weinig omdat onze fysieke leefomgeving steeds minder uitnodigt om te gaan bewegen. Bewegen moet een vanzelfsprekend onderdeel zijn van de alledaagse praktijk, maar dat wordt het eigenlijk steeds minder. Denk aan de ‘kiss and ride’, de robot die het gras maait of stofzuigt, de trap waarop je automatisch naar boven rolt. Om over de elektrische fiets nog maar te zwijgen…

Wij als mens zijn  gemaakt om te bewegen. Als we voldoende bewegen blijven we energiek, slank, productief, oftewel gezond en in balans. Geef je toe aan comfort en blijf je zitten kunnen de gevolgen groot zijn. Enkele voorbeelden: verminderde levenslust, laag libido, overgewicht en welvaartziektes. Kijk bijvoorbeeld naar diabetes type 2, de welvaartziekte bij uitstek. Dit is vroeger altijd een ouderdomsziekte geweest en kwam alleen bij mensen boven de 80 jaar voor. Tegenwoordig krijgen steeds meer kinderen te maken met deze ‘ouderdomssuiker’. Kinderartsen noemen het ‘een diabetescrisis’ waar we in zijn beland.

Interessant weetje (met dank aan Drs. Richard de Leth): Gorilla’s in het wild kennen geen welvaartziektes, maar in gevangenschap (dierentuinen) wél! Onderzoekers stelden vast dat een onnatuurlijk eet- en leefpatroon de oorzaak was. Gedragsziekten als gevolg van een onnatuurlijk leven. Ik besef me dat we daar als mens ook mee te maken hebben. De moderne mens leeft eigenlijk ook in gevangenschap, namelijk in een onnatuurlijke maatschappij vol ultrabewerkt voedsel, comfort en schermpjes. De natuur veroordeelt niet, maar werkt wel met natuurlijke consequenties.

Guus Kroes is Sociaal Werker namens Mens en Welzijn Voorst. Zou jij na het lezen van zijn blog ook wel meer in beweging willen komen, maar heb je hier bepaalde hulp bij nodig? Neem gerust contact op via telefoonnummer: 06 40 10 36 11 of g.kroes@mensenwelzijn.nl