Hart voor (mantel)zorg

Onze Burgemeester op Vrijwilligerstour door de gemeente Voorst

Eigenlijk zou ik gaan fietsen deze woensdagmiddag 21 december. Met een Duo-fiets onder begeleiding van buurtsportcoach Guus Kroes van Mens en Welzijn Voorst. Het liep iets anders, omdat een slechte weersvoorspelling roet in het eten gooide.

Nu is er altijd wel wat te doen bij Mens en Welzijn Voorst, te vinden in Klein Twello aan de Maarten Tromplaan in Twello. Er worden vanmiddag ook mantelzorgwaarderingen uitgedeeld. Annet Reimert (consulent mantelzorg) staat bij de deur in gesprek met een mevrouw die net haar waardering in de vorm van cadeaubonnen heeft opgehaald. Haar thuissituatie is zorgelijk en het doet haar zichtbaar goed om haar hart te luchten bij Annet.

Binnen maak ik kennis met vrijwilliger Evi Buijink. Zij is de hele middag in touw om de bezoekende mantelzorgers te voorzien van een waardering. Op de tafels is een mooie en gezellige opstelling gemaakt van allerhande cadeaubonnen. De overeenkomst is dat ze allemaal bij lokale bedrijven te besteden zijn, zoals zwembad De Schaeck, de schoonheidsspecialiste, lokale supermarkten, Expert, Intertoys, Primera en Buitink. ‘Elk jaar koop ik bij andere bedrijven in de gemeente bonnen voor de mantelzorgers’, legt Annet uit. Zo komt iedere ondernemer zoveel mogelijk aan bod.

De gemeente is verantwoordelijk voor de ondersteuning van mantelzorgers, en daarmee ook voor de mantelzorgwaardering. Hiermee laat je als gemeente zien dat je mantelzorgers waardeert en erkent. De mantelzorgwaardering is onderdeel van de brede ondersteuning van mantelzorgers door de gemeente. In gemeente Voorst kan de waardering worden aangevraagd via Mens en Welzijn Voorst. Er zijn bonnen beschikbaar ter waarde van 100 euro (voor jonge mantelzorgers van 25 euro). Belangrijker nog dan de hoogte van het bedrag is dat mantelzorgers zich gezien voelen. Erkenning en waardering hangen met elkaar samen. Het is ook belangrijk om de waardering te zien als een kans om mantelzorgers in beeld te krijgen, waardoor preventief ondersteuning aangeboden kan worden. Als het mantelzorgers teveel wordt, helpt het enorm als je de zorg kunt delen. Dat verkleint de kans op overbelasting.

Dat kan in het groot en in het klein. Vandaag wordt er in Klein Twello een bingo georganiseerd en er kunnen kerststukjes worden gemaakt. ‘Even iets anders doen is goed voor de ontspanning’, zegt Evi Buijink. Ze richt haar aandacht op een moeder en dochter die net binnen komen lopen. Petra en Sharon Nieuwenhuis uit Terwolde zorgen als mantelzorger voor hun zoon en broertje (10 jaar). Ze vinden het een cadeautje om een aantal bonnen uit te kunnen zoeken. Annet vertelt dat de gemeente Voorst zo’n 65 jonge mantelzorgers kent en zo’n 360 volwassen mantelzorgers. ‘Het zouden er volgens de statistieken meer moeten zijn, maar niet iedereen ziet zichzelf als mantelzorger en registratie is niet verplicht.’

Aan Evi Buijink vraag ik wat haar drijft om als vrijwilliger aan de slag te zijn. ‘Ik ben mijn hele leven werkzaam geweest in de zorg. Ik deed de administratie voor Humanitas in Deventer. Na mijn pensioen begon het te kriebelen. De muren kwamen op me af. Ik ben handig met Excel en bij de Vrijwilligerscentrale konden ze mensen gebruiken die daar goed in thuis zijn.’ Ze werd zes jaar geleden met open armen ontvangen. Dat haar hart klopt voor de (ouderen)zorg blijkt wel uit het feit dat ze terloops opmerkt dat ze ook vrijwilligerswerk doet bij het Grotenhuis in Twello. De inzet van Evy Buijink is het bewijs dat het belangrijkste van ons menselijk bestaan, de verbinding met de ander is. Elkaar nodig hebben is de zin van het leven.

Paula Jorritsma-Verkade
Vrijwilliger van het redactieteam Vrijwilligerscentrale Voorst (VCV)